هشتمين شعاع از انوار مقدس الهي و آفتاب عالم تاب امامت و ولايت در يازدهم ذي العقدة سال يک صد و چهل و هشت هجري قمري در مدينه منوره در خانه ي نوراني هفتمين حجت و خليفه خدا، حضرت موسي بن جعفر سلام الله عليهما از مادري پاک و بزرگواري به نام نجمه خاتون سلام الله عليها قدم به هستي گذاشت و جهان را به قدوم خود منور ساخت. شرافت و برتري والدين آن حضرت بر هيچ کسي پوشيده نبوده و نيست. نامش را علي گذاشتند اما در اين گيتي پهناور به رضا ملقب گرديد. سال 183 زماني که هارون الرشيد، شهادت امام کاظم سلام الله عليه را رقم زد، يادگار آن حضرت در سن سي و پنج سالگي بر مسند امامت قرار گرفت و سکان هدايت عالم به ايشان سپرده شد. در سال دويست هجري، زماني که مامون عباسي با اجبار حضرت را به خراسان فراخواند، هفده سال از مدت امامت ايشان گذشته بود. سر انجام حيله هاي مامون عباسي کار خود را کرد و در پايان ماه صفر سال دويست و سه هجري، عالميان در غم از دست دادن هشتمين خورشيد هدايت فرو رفتند.

در ادامه می خوانید...