خوشبختانه یا متاسفانه حکومت داری دولتمردان ما سبب گردیده تا هر کس به میزان دارایی خود از وطنش دورتر گردد و در کشوری غریب به زندگی خود ادامه دهد تا بلکه روی جنگ و خونریزی را ندیده و فرزندانش در سایه آرامش به تحصیل بپردازند.

اما بنا به مثال معروف که " ناشاد کجا رود که شاد گردد "، تعدادی از هموطنان ما از بین سرزمین های این زمین، عازم شامات شده و در نزدیکی های دمشق در کشور سوریه ساکن شده اند. کشوری که با دخالت آمریکا و انگلیس و کشورهای عربی به ویژه عربستان سعودی، قریب دو سال است که درگیر جنگ داخلی می باشد.

بنا به اخبار ارسالی و گفته های مسوولین سفارت افغانستان در اردن، حدود دو هزار تبعه افغانستان در نزدیکی های دمشق در منطقه موسوم به " سیده زینب " در خانه های خرابه و متروکه پناه گرفته اند که البته طی چند ماه اخیر نیمی از آنها توانستند با هزار بدبختی و مشقت خود را به ترکیه برسانند.

می ماند حدود هزار هموطن دیگر که در بین آنها بیش از پنجصد زن و کودک وجود دارد. این پناهجویان که اکثر شیعه مذهب می باشند، در چهار کیلومتری مکانی قرار دارند که هفته گذشته از سوی تروریستها مورد حمله شیمیایی قرار گرفت که اگر بخت با آنها یار نبود اکنون آنها نیز جزء کشته شدگان شیمیایی این عمل غیر انسانی نظامیان تحت حمایت آمریکا و عربستان بودند.

ترس دیگری که وجود دارد این است که تروریستهای سوریه بنا بر فتاوای مفتی های سعودی دست به هر جنایتی می زنند و حتی به خواهر خود نیز رحم ندارد (روز گذشته یک مفتی وهابی به مجاهدین تروریست اجازه داده تا در صورت نبودن زن نامحرم، با محارم خود ازدواج کنند تا آسوده تر بتوانند بجنگند!)، این مهاجرین بدبخت را که از لحاظ چهره ای مشخص تر می باشند، به جرم مذهب شان قتل عام نمایند.

این مهاجرین حتی راه فرار از سوریه را ندارند، زیرا از یک سو در محاصره هستند و از طرف دیگر به جز برگه های اقامت که توسط ملل متحد به آنان داده شده است؛ هیچگونه مدرک و یا پاسپورتی ندارند که بتوانند برای بیرون شدن از سوریه از آن استفاده کنند.

با هزار تاسف باید گفت: مقامات مستقر در سفارتخانه های افغانستان در عراق و مصر و اردن در چنین شرایطی هم باز اهل رشوت و پول یابی هستند. بنا به گفته یکی از مهاجرین در سوریه در زمان سفیر سابق در اردن وضعیت رسیدگی به مدارک خوب بوده اما با آمدن سفیر جدید ابتدا باید مبلغ گزافی به حساب شخصی کمیشن قونسل سفارت اردن و کمیشن نماینده سفارت اردن مقیم سوریه واریز گردد، در غیر این صورت اقدامی انجام نمی گردد.

این اقدامات دیپلماتهای افغانستانی در حال است که برکسی پوشیده نیست این مهاجرین نان خوردن ندارند چه رسد به واریز پولهای کلان به حساب این کمیشن ها ! نکته جالب اینجا است که همین آقایان مسقر در سفارت اردن با دریافت مبالغی به ایرانیان و هزاره های کویتی، پاسپورت های صادره ذریعه دی اچ ال افغانستانی صادر می کنند که اکنون ایرانیان و کویتی ها با داشتن مدرک افغانستانی عازم کشور های لیبی ، لبنان و ممالک اروپایی گردیده اند.

مطلب دیگر اینکه حتی سازمان ملل نیز هیچ تلاشی برای نجات پناهجویان افغانستانی از سوریه نمی کند در حالی که هر چند روز یکبار محل اقامت آنان مورد حملات خمپاره قرار می گیرد و تا کنون به اثر اصابت خمپاره در محل اقامت پناهجویان، ده هموطن افغانستانی کشته و بیش از سی تن دیگر مجروح شده اند.

اگر درباره اقدامات مقامات افغانستانی در کابل پرسیده شود، باید گفت: وزارت خارجه افغانستان چندین بار با رسانه ها از طرح هایی مبنی بر بازگرداندن پناهجویان مستقر در سوریه به وطن خبر داده است، اما تمامی این مهاجرین مدعی هستند که تاکنون هیچ تماسی با آنها در سوریه صورت نگرفته و آنان فقط از طریق رسانه ها این مساله را شنیده اند. ظاهرا این نیز از دروغ های کلانی است که از طرف دولت در رسانه ها نشر می شود و هیچ کس مسوول پیگیری آن نمی باشد زیرا طرح این موارد تنها برای شانه خالی کردن از مسوولیت ها می باشد.

به هرحال این مهاجرین افغانستانی در شرایط کنونی که آمریکایی ها باز بر طبل جنگ می کوبند و قصد حمله نظامی به سوریه را دارند، بیشتر از پیش آسیب پذیرند و اگر درگیری ها شدت بیشتری یابد ممکن است هر اتفاقی رخ دهد تا منجر به یک فاجعه انسانی گردد.

حال سرنوشت این هموطنان که به دلیل مشکلات شدید موجود در وطن، تقدیر خود را به دست قاچاقبران انسان سپردند و به امید زندگی بهتر راهی سوریه شدند در این کشوری که افغانستان در آن نه سفارت دارد و نه کنسولگری، به کجا خواهد رسید، بر کسی معلوم نیست. هیچ مسوول و مقامی هم که برایش جان مهاجرین ارزشی ندارد و الا روزانه این همه شهروند افغانستانی در مسیر ایران و ترکیه و یونان و استرالیا در اوج فلاکت و بدبختی کشته نمی شدند.

وبلاگ-کد لوگو و بنر